1.Համեմատել Վանի արքաներից երկուսին;
Վանի արքա Իշպուինին թագավորել է (825-810)թթ. ով կարողացավ ստեղծել սեպագիրն ու միասնական դիցարանը։ Իր թագավորության օրոք հաջորդ արքա Սարդուրի 2-ը նույնպես հզոր արքա է ով կարողացավ Վանի թագավորությունը այնքան հզորացնել, որ շուտով վերածվում է աշխարհակալության և դառնում տարածաշրջանի գերիշխող հզոր երկիր է այս երկու արքաներն ել իրենց հերթին հանդիսանում են թագավորության որոշակի հզորության հեղինակներ է։
2.Գիլգամեշի մասին էպիկական երգերն առաջացել են մ.թ.ա. 3-րդ հազարամյակում։ Առավել լավ է պահպանված աքքադական «Ամեն ինչ տեսածի մասին…» մեկնակերպը, որի գրառումը գալիս է մ.թ.ա. 19-18-րդ դդ,։ Նա սկսում է անմահություն փնտրել։ Արևի աստծու ուղիով գնում է երանելի Ուտապիշտիի կղզին, որը համաշխարհային ջրհեղեղ է վերապրել, ձեռք է բերում հավերժական երիտասարդության ծաղիկը, բայց օձը առևանգում է այն։
3.Ապացուցել, որ գիրը քաղաքակրթության անկյունաքարն է:
Յուրաքանչյուր ազգի և պետության զարգացման գործընթացում հիմնական սյունաքարերը հանդիսանում են կրոնն ու սեփական գիր է։ Դեռևս հին ժամանակներից հենց հայ ժողովուրդը սեփական գրի պահպանման համար։ Յուրաքանչյուր ազգ իր գոյության ընթացքում առանց սեփական գրի ստիպված է լինում ձուլվել մեկ այլ ազգի և դառնալ մեկ ընդհանուր էթնոս։ Յուրաքանչյուր ժողովուրդ առանց սեփական գրի չի կարող մտնել քաղաքակրթական ոլորտ։ Այս ամենից յելնելով գիրը հանդիսանում քաղաքակրթության սյունը և անկյունաքարը։
4.Ապացուցել, որ Արտաշես Ա-ն հանճարեղ արքա էր:
Արտաշես Ա Բարեպաշտ (մ.թ.ա մոտ 230 – մ.թ.ա. մոտ 160), Հայոց թագավոր մ.թ.ա. 189–ից։ Զարեհի որդին, Երվանդունի տոհմից։ Արտաշես Ա սելևկյան բանակում նախապես եղել է բարձրաստիճան զինվորական։ Սելևկյան թագավոր Անտիոքոս III Մեծը, Երվանդունիներից նվաճելով Հայաստանի զգալի մասը, մ.թ.ա. շուրջ 200–ին նրա կառավարիչ է կարգել Արտաշես Ա–ին։ Մագնեսիայի ճակատամարտում Հռոմից Անտիոքոս III–ի կրած պարտությունից հետո, Արտաշես Ա անկախ է հռչակել Հայաստանը և հիմնել նոր արքայատոհմ, որն իր հիմնադրի անունով պատմագրության մեջ կոչվում է Արտաշեսյան: Ըստ այս փաստերի կարելի է ասել, որ նա փայլուն դիվանագիթությամբ և հմուտ գործիչ լինելով կարողացել է հարաբերություններ հաստատել տարածաշրջանի տերությունների հետ և դրա միջոցով կարողացել է նպաստել պետության զարգացմանը և նոր արքայատոհմի զարգացմանը։
5.Թվարկել Մեծ Հայքի աշխարհները։
Այրարատ, Տայք, Բարձր Հայք, Ծոփք, Աղձնիք, Տարոն, Վասպուրական, ՈՒտիք, Արցախ, Սյունիք, Մոկք, կորճայք, Պարսկահայք, Փայտակարան